Het bewegen van de vinger in de Tashahhoed

[Abdelkarim Aboe Ayyoeb]

Het bewegen van de vinger in de Tashahhoed

Hij "strekte zijn linker handpalm op zijn linker knie, balde al de vingers van zijn rechterhand, wees met de vinger aangrenzend aan de duim richting de qibla, en richtte zijn blik erop" (d.w.z. de vinger)1. Ook, "als hij met zijn vinger weer, dan deed hij zijn duim op zijn middelvinger" 2, "en soms makt hij een circel met dee twee" 3

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er doe'a mee deed" 4, en hij zei, "Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoelde" 5

Voetnoot:

1 Moslim, Aboe Awaanah & ibn Choezaimah. Hoemaidi (13/1) en Aboe Ya'laa

2 Moslim, Aboe Awaanah

3 Aboe Daawoed, Nasaa'i, ibn al-Jaroed in al-Moentaqaa (208), ibn Choezaimah & ibn Hibbaan zijn sahih met een sahieh sanad. Ibn al-Moelaqqin verklaarde het ook sahieh, en er is een ondersteunende overlevering in ibn 'Adi (287/1)

4 Over het bewegen van de vinger in de Tashoed

De hadith zegt "Terwijl hij er doe'a mee deed" zie Imaam Tahaawi: "Dit is bewijs dat het aan het einde van het gebed was". Vandaar dat dit bewijs vormt, dat het soenah is om door te gaan met het wijzen en bewegen van de vinger tot de tasliem, want de smeekbede duurt tot dan. Dit is de mening van imaam Maalik en anderen. Imaam Ahmad werd gevraagd: "Behoort een persoon met zijn vinger te wijzen tijdens het gebed? Hij antworode: "Ja, op krachtige wijze". (dit is vermeld door ibn Haani in zijn Maasaa'il van imaam Ahmad, 1/80). Hieruit blijkt dus duidelijk dat het bewegen van de vinger in Tashahoed een bewezen soenah van de Profeet is, en het werd gepraktiseered door Ahmad en andere imaams van de soenah (rahimoehoem Allah).

Daarom zou den degene die denken dat het zinloos en irrelevant is om het te bewegen en dat het niets te maken heeft met het gebed, Allah vrezen, want doordoor bewegen ze hun vingers niet. Sterker nog ze weten ook nog eens dat dit een bewezen soenah is en zo doen grote moeite om het zodanig te interperteren dat het strijdig is met de arabishe manier van uidrukken en dat het tegengestelde is aan de opvatting erover van
de Imaams. Het verbazingwekkende is dat sommigen van hen een imaam zullen verdedigen als het over andere zaken gaat, zelfss al is zijn mening strijdig met de soenah, met het argument dat het aanwijzen van de vergissingen van de imaam onvermijdelijk betekend dat men hem bespot en oneerbiedigt. Terwijl de Imaam zelf duidelijk hebben gemaakt, dat men niet alles klakeloos van hun moet aannemen. Zo ook de gezegde van de imaams: "Vandaag doen
wij een uitspraak, morgen nemen wij deze weer terug, dus neemt niet alles blindeling aan". Zo ook de bekende uitspraken van de Imaams: "Als je een hadith vind die in strijd is met mijn uitspraak, pak mijn uitspraak en werp deze tegen de muur".

Daarna vergeten ze dit en wijzen deze bewezen soenah af, terwijl ze tegelijkertijd degene bespotten dit het praktiseren. Of ze het nu realiseren of niet, hun bespottingen betreft ook die imaams die ze vaak ten onrechte verdedigen, en die dit keer juist izjn over de soenah! In feite bespotten ze ook de Profeet s.a.w zelf, want hij is degene die ons dezae soenah heeft gebracht, en dus staat het beschimpen ervan gelijk aan het beschimpen aan hem

"Maar wat is de beloining van degenen onder jullie die zich zo gedragen behalve....'

Wat betreft het neerlaten van de vinger na het wijzen, of de bewegingen beperken tot de verklaring (laa ilaaha illa Allah), dat alles heeft geen grondslag in de soenah en al deze hadiths zijn zwak. In feite is het tegenstrijdig met de soenah zoals deze hadith bewijst.

Verder is de hadith dat hij zijn vinger niet bewoog geen authentiek sanaad, zoals ik heb uitgelgd in Daief abie Dawoed. Zelfs al was deze hadith authentiek, dan is het ontkennend, terwijl de bovenstaande hadith bevestigend is. Zoals bekend onder geleerden: Het bevestigende gaat altijd voor het ontkennede.

Bron: Kitaab Sifat Salaat a Nabiy
Shayk Nassirdin Al-Albani

[AllamahAbuNaim]

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er doe'a mee deed" 4, en hij zei, "Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoelde" 5

Dit zijn twee aparte ahadith (en welke absoluut niet aan elkaar gerelateerd staan) die ogenschijnlijk Shayk Albani wetend bij elkaar heeft gezet om zijn standpunt een extra ''push'' te geven.

De eerste gedeeldte is een stuk uit een hadith van Wail bin Hujr;
''Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er doe'a mee deed"

Zoals uitgelegd door de Jumhuur van de Ulema de overleveringen van Wail Bin Hujr bevatten de woorden; ‘’bewoog het, bad ermee’’, het is duidelijk dat de woorden ‘’bad ermee’’ is een verwoording van de woorden ‘’bewoog het’’ en betekend niets anders dan de beweging van de vinger ten tijde van het wijzen (isharah maken).

Het tweede stuk is van een andere hadith die helemaal niet over het bewegen van de vinger gaat maar over het wijzen;

"Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoelde"

Deze twee ahadith moeten niet zo bijelkaar vermeld worden, om de indruk te geven ''dat het bewegen van de vinger krachtiger is tegen de duivel'' hetgene dus wat Shayk Albani tracht te impliceren voor zijn lezers.

Ik heb momenteel mijn boeken nu niet bij, maar de volgende keer geef ik de 2 volledige ahadith hier op.

Dus het is een grote misleiding om het op deze manier te weergeven:

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er du'a mee deed, en hij zei, Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoeld."

Was salaam

[Abdelkarim Aboe Ayyoeb]

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er doe'a mee deed" 4, en hij zei, "Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoelde" 5

Dit zijn twee aparte ahadith (en welke absoluut niet aan elkaar gerelateerd staan) die ogenschijnlijk Shayk Albani wetend bij elkaar heeft gezet om zijn standpunt een extra ''push'' te geven.

De eerste gedeeldte is een stuk uit een hadith van Wail bin Hujr;
''Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er doe'a mee deed"

Zoals uitgelegd door de Jumhuur van de Ulema de overleveringen van Wail Bin Hujr bevatten de woorden; ‘’bewoog het, bad ermee’’, het is duidelijk dat de woorden ‘’bad ermee’’ is een verwoording van de woorden ‘’bewoog het’’ en betekend niets anders dan de beweging van de vinger ten tijde van het wijzen (isharah maken).

Het tweede stuk is van een andere hadith die helemaal niet over het bewegen van de vinger gaat maar over het wijzen;

"Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoelde"

Deze twee ahadith moeten niet zo bijelkaar vermeld worden, om de indruk te geven ''dat het bewegen van de vinger krachtiger is tegen de duivel'' hetgene dus wat Shayk Albani tracht te impliceren voor zijn lezers.

Ik heb momenteel mijn boeken nu niet bij, maar de volgende keer geef ik de 2 volledige ahadith hier op.

Dus het is een grote misleiding om het op deze manier te weergeven:

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er du'a mee deed, en hij zei, Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoeld."

Was salaam

Ik vind het knap dat je het beter weet dan de meeste geleerden, wat jij tracht te impleciren. jongen ik neem je neit eens serieus en kom eens met sterke bewijzen ipv een moejtahied te gaan weerleggen met je beknopte hersenen.

[Islamu-din]

Rasing the Index Finger During Tashahhud
It is narrated that when Rasulullah (sallallahu alaihi wasallam) used to sit down to supplicate, (to recite tashahhud) he used to place his right hand on his right thigh and his left hand on his left thigh. He would indicate at the time of reciting the shahadah by raising his index finger. He would also join the ends of his thumb and middle finger (thereby forming a circle). [Sahih Muslim, chapter on the description of sitting-Hadith no.579]

Rasing wordt de Wijsvinger tijdens Tashahhud het verteld dat toen Rasulullah (sallallahualaihi wasallam) die wordt gebruikt om aan supplicate te gaan zitten, (om te reciteren tashahhud) hij gebruikte om zijn rechterkant op zijn juiste dij en zijn linkerhand op zijn linkerdij te plaatsen. Hij zou op het tijdstip van het reciteren van shahadah door zijn wijsvinger op te heffen wijzen op. Hij zou zich ook bij de einden van zijn duim en middenvinger (daardoor vormt een cirkel) aansluiten. [ Sahih Moslim, hoofdstuk op de beschrijving van zitting-hadith no.579

Wat ik niet kan begrijpen is dat jullie Imaam Abu Hanifa kunnen bekritiseren die een leerling is geweest is van de grote Sahaba Abdullah ibn Masoud RadiAllahu Anhuma tussen Abu Hanifa en de nobele Sahaba waren 2 leraren !

En dan wil je zijn fiqh niet erkennen en kom je met iemand aan die zijn eigen vader bekritiseert en pas 1350 jaar later komt dat het fout is. Terwijl Profeet s.a.w zegt in zijn Hadith dat de 3 generaties na hem nog het goede zal prediken en betrouwbaar zijn !


http://www.islamawareness.net/Salah/han ... .html#4.13
Sifatus Salat: The Method of Salat in the Light of Authentic Ahadith
Aspects of the Salat with evidences
used by the Hanafi Madhhab
Shaikh Muhammad Ilyas Faisal
Madinat al-Munawwara

[Abdelkarim Aboe Ayyoeb]

Rasing the Index Finger During Tashahhud
It is narrated that when Rasulullah (sallallahu alaihi wasallam) used to sit down to supplicate, (to recite tashahhud) he used to place his right hand on his right thigh and his left hand on his left thigh. He would indicate at the time of reciting the shahadah by raising his index finger. He would also join the ends of his thumb and middle finger (thereby forming a circle). [Sahih Muslim, chapter on the description of sitting-Hadith no.579]

Rasing wordt de Wijsvinger tijdens Tashahhud het verteld dat toen Rasulullah (sallallahualaihi wasallam) die wordt gebruikt om aan supplicate te gaan zitten, (om te reciteren tashahhud) hij gebruikte om zijn rechterkant op zijn juiste dij en zijn linkerhand op zijn linkerdij te plaatsen. Hij zou op het tijdstip van het reciteren van shahadah door zijn wijsvinger op te heffen wijzen op. Hij zou zich ook bij de einden van zijn duim en middenvinger (daardoor vormt een cirkel) aansluiten. [ Sahih Moslim, hoofdstuk op de beschrijving van zitting-hadith no.579

Wat ik niet kan begrijpen is dat jullie Imaam Abu Hanifa kunnen bekritiseren die een leerling is geweest is van de grote Sahaba Abdullah ibn Masoud RadiAllahu Anhuma tussen Abu Hanifa en de nobele Sahaba waren 2 leraren !

En dan wil je zijn fiqh niet erkennen en kom je met iemand aan die zijn eigen vader bekritiseert en pas 1350 jaar later komt dat het fout is. Terwijl Profeet s.a.w zegt in zijn Hadith dat de 3 generaties na hem nog het goede zal prediken en betrouwbaar zijn !


http://www.islamawareness.net/Salah/han ... .html#4.13
Sifatus Salat: The Method of Salat in the Light of Authentic Ahadith
Aspects of the Salat with evidences
used by the Hanafi Madhhab
Shaikh Muhammad Ilyas Faisal
Madinat al-Munawwara

Zijn jouw woorden in iedereen die dit beweerd

Het verbazingwekkende is dat sommigen van hen een imaam zullen verdedigen als het over andere zaken gaat, zelfss al is zijn mening strijdig met de soenah, met het argument dat het aanwijzen van de vergissingen van de imaam onvermijdelijk betekend dat men hem bespot en oneerbiedigt.

[Islamu-din]

Albani en Co ?? of de Hadith van de Profeet over de eerste 3 generaties ! Of de leerling van de Sahaba en de grote der tabieen !

Of symphatisant van Vrijmetselaars als el Afghani en Abdouh ! Of kameraden van Lawrence ?

[Abdelkarim Aboe Ayyoeb]

Albani en Co ?? of de Hadith van de Profeet over de eerste 3 generaties ! Of de leerling van de Sahaba en de grote der tabieen !

Of symphatisant van Vrijmetselaars als el Afghani en Abdouh ! Of kameraden van Lawrence ?

zeg wat nuttigs of zwijg

ik raad je echt van broeder tot broeder ga een beetje kennis opdoen. En ik raad je ook aan om wat aan je aqglaaq te doen en ook beter op je tong te letten. Het vlees van geleerden is giftig dit is meerder malen tegen je gezecht. Allah moest3an moge Allah je leiden agie. Ik blijf dua voor je doen.

[Ayasha]

Albani en Co ?? of de Hadith van de Profeet over de eerste 3 generaties ! Of de leerling van de Sahaba en de grote der tabieen !

Of symphatisant van Vrijmetselaars als el Afghani en Abdouh ! Of kameraden van Lawrence ?

Broeder, ik adviseer je beter op je worden te letten, deze vergelijkingen die je maakt raken kant nog wal.

[Junaid]

Ik vind het knap dat je het beter weet dan de meeste geleerden, wat jij tracht te impleciren. jongen ik neem je neit eens serieus en kom eens met sterke bewijzen ipv een moejtahied te gaan weerleggen met je beknopte hersenen.

Weet je wat ik knap vind? Dat jij slechts een 20e eeuwse geleerde genaamd 'Shaykh Albani' citeert en dit als de 'meeste geleerden ziet'. Sinds wanneer is hij een autoriteit voor de ummah geweest? Sinds wanneer was hij uberhaubt een mujtahid laat staan een autoriteit in fiqh? Ga terug naar de Mujtahid geleerden van de Salaf zoals Abu Hanifa, Abu Yusuf, Imam Muhammad, Imam Shafi'i waarvan de ummah erkend heeft dat zij absolute mujtahidien waren, en zie wat hun standpunten waren over deze kwestie!

Kom dan terug om te vergelijken wie de 'meeste geleerden' zijn die jouw standpunt in werkelijkheid weerleggen.

[AllamahAbuNaim]

Ik vind het knap dat je het beter weet dan de meeste geleerden, wat jij tracht te impleciren. jongen ik neem je neit eens serieus en kom eens met sterke bewijzen ipv een moejtahied te gaan weerleggen met je beknopte hersenen.

Dus je wilt bewijs?

Weet jij dat jij nog 10 bakkerijen vol brood moet eten om een bewijs te kunnen snappen? Weet jij dat jij sinds uit de buik van je moeder bent, geen kennis hebt kunnen opdoen en noch iets van kennis hebt kunnen snappen? Mensen als jou die kippenhersens hebben als jou kunnen niks van bewijs snappen waneer zie je dat eens in?

[Omar al-Gharieb]

Wail bin Hujr (ra) zegt tegen het einde van een langere overlvering: ‘’Hij (de Profeet ) bracht zijn twee vingers bijelkaar en maakte er een cirkel mee. Hij hefde daarna zijn vinger en ik zag het bewegen, ermee doe'aa mee maken.

Dus m.a.w. hij bewoog er wel mee (kan ik hieruit opmaken.)

[digitale koran]

Masha Allah nuttige informatie

[Islamu-din]

Welke Geleerde bedoel je Mohammed Abduh ?
Een vrijmetselaar oftewel Freemason

It is a well known fact that Muhammad Rashid Rida (d. 1935) and his teacher Muhammad Abduh (he was the Mufti of
Egypt in his day, d. 1905) were both Freemasons, who strove to reinterpret the Shari'ah with their own whims and desires
by claiming to "reform" Islam from "impurities", and this led to their call for the abandonment of Taqleed; hence the need for
the abolishment of the four schools of Fiqh. These two enemies of Islam strove hard in their Freemasonic plot to "reform"
Islam, but in reality they fought against Islam from within; this was realized by many scholars with in their day as well as after
them by examining their "Fatwa's" and speeches. Hence, many a man of knowledge (e.g. Shaykh Muhammad Bakhit al-Muti'i -
the grand Mufti of Egypt and one of the leading Hanafi scholars of his time, d. 1354/1935; Rahimahullah) exposed them for
what they were, as well as warning the sincere believers to be on their guard from their "sweet poison" (refer to The Evolution
of Fiqh, pg. 114, by A.A. Bilal Philips). Thus, it is not hard to realise that al-Khajnadee himself may have been strongly
influenced by the above named Freemasons, after imbibing 'knowledge' from their sweet poisoned chalice!

Muhammad 'Abduh (1265/1849-1323/1905, Egypt)

Seeing the reforms made by Muhammad 'Abduh, many people suppose that he was an Islamic scholar. The Ahl as-Sunnat scholars have written answers to his articles and torn up his mask. For example, Elmalili Hamdi Beg, in his interpretation of the surat al-Fil, displays some of his heresies, which can be outlined as follows:

1. Thinking that the wisdom and the religion were different from each other, he claimed to be the first man to unite them.

2. He said that the Islamic scholars before him had not studied logic, mathematics, history and geography, that it had been deemed as a sin to learn sciences, and that he would introduce these sciences into Islam. He denied that, for many centuries, these had been taught in every madrasa and that thousands of books had been written in these fields, thus he tried to put an end to the teaching of the Ahl as-Sunnat books and to spread the irreligious propagandas written by the enemies of Islam under the name of philosophy in Muslim countries. The opposition of the professors of Jami' al-Azhar to these propagandas was called "retrogression and enmity against knowledge, science and logic" by him.

3. He attacked against marrying four women in the official paper in 1297/1880.

4. He said that, before him, thousands of Islamic scholars had introduced into Islam things which had nothing to do with Islam, that they had gone wrong in understanding the Qur'an and Hadith, and that he had been correcting them.

5. In his book Islam and Christianity, he wrote that all religions were the same except being different only outwardly and recommended that Jews, Christians and Muslims support one another. He wrote to a priest in London, "I expect that the two great religions, Islam and Christianity, will shake hands and embrace each other. Then, by supporting one another the Torah, the Bible and the Qur'an will be read everywhere and will be revered by every nation." He believed that Christianity was a right religion and awaited the time when Muslims would read the Bible.

6. He said that the believers had abandoned the right path and fell into a bad situation, that the religion will shake hands with knowledge and then Allahu ta'ala would complete His Light. To him, Allahu ta'ala did not complete His religion in the time of our master Rasulullah (sall-Allahu 'alaihi wa sallam) and Islamic scholars had not shaken hands with knowledge.

7. He wrote in his book Islam and Christianity, "If a person is heard to say a statement which shows his unbelief in a hundred respects and his belief in one respect, that person will be accepted as a believer. It is idiocy to think that any philosopher or man of idea would say a statement which does not show belief even in one respect though it shows unbelief in a hundred respects. Then, they all should be acknowledged as believers. The word 'zindiq' does not exist in Islam. It has been produced afterwards." Misrepresenting the rule, "One [sign of] belief in a statement of a Muslim who has not been seen openly to have a sign of unbelief will rescue him from unbelief," he accepted all unbelievers and philosophers to be believers. Because he himself was a zindiq, he did not like this word to be used. He denied the hadith, "Zindiqs among my umma will increase," which is written in Kunuz ad-daqaiq and ad-Dailami's Musnad.

8. In the interpretation of the ayat, "He who does goodness as heavy as a mote will get its reward certainly," of the surat az-Zilzal, he wrote: "Either be a Muslim or an unbeliever, everybody who does good deeds will enter Paradise." This wrong, unjust claim, which would be laughed at by the most ignorant and most block-headed people, has been admitted neither by his admirers nor even by the simpletons who have been following him. Sayyid Qutb, one of his strict followers, in his interpretation of the 124th ayat of the surat an-Nisa', had to say, "Master Muhammad 'Abduh does not ever remember the clearness of the ayats contradicting his thought. These ayats contradict 'Abduh's ideas." In fact, the dosage of the masonic opium which Abduh was made to swallow in Paris was so much that his mind and conscience were too upset to see the relations between the ayats.

9. In the interpretation of the surat al-'Asr, he said, "Iman does not mean an imitative belief in the things which mind and conscience cannot grasp. It is not of iman to memorize and say some words which one has heard from his parents. Islam is against imitation. It is of no value to have come before, so everything must be solved by one's investigation through reason." In his Risalat at-tawhid, [A compilation of his propagandas directed to the students of Al-madrasat as-Sultaniyya in Beirut in 1885, published a year after his death.] however, he wrote: "If reason cannot grasp something in the religion, it has to believe it," thus his words disagreed with each other.

10. Georgy Zaidan, the proprietor of the Hilal Publications in Egypt and author of The History of Islamic Civilization, wrote about 'Abduh, "Muhammad 'Abduh did not remain dependent upon the words of old scholars, nor did he esteem the rules put by them."

11. In the interpretation of the Fatiha, he wrote: "The Qur'an addressed the people living in that time [of its revelation] and it addressed them not because they were superior, but because they were human beings," thus he refused the hadiths about the superiority attained by as-Sahaba.

12. In an attempt to interpret the ayat, "The deed-books of fajirs are in Sijjin," he wrote: "I have seen in some people's books that 'senjun' means 'mud' in the Ethiopian language. This word has probably come to Yaman from Ethiopia. The ayat, then, means, 'The deeds of the fajirs are like mud.' " Disliking the interpretations of Rasulullah ('alaihi 's-salam), as-Sahabat al-kiram and of the profound Islamic scholars, he interpreted ayats depending on coincidence and probability.

13. When interpreting the surat al-Fil, he wrote, "The birds of Ababil may be mosquitos, so the soldiers possibly died of small-pox or measles." I wonder how he would interpret it if he came a hundred years later. Whereas, Rasulullah ('alaihi 's-salam) explained their meanings, and tafsir scholars found these meanings and wrote them in their books.

14. In the interpretation of the surat an-Nas, he wrote: "There is a devil in every person. But this means a power which bears the evil desires in man. It is an effect which is likened to genies." This poor man, who knew nothing about the books and knowledge of Islamic scholars, came forward with the claim that it was necessary to follow only the reason, knowledge and science, refused to follow a madhhab and attempted to adapt all the religious knowledge to the scientific discoveries and to philosophies of his time. Because he did not want to read the books of Islamic scholars and because he had not studied science, he wrote books on religion according to his short sight and to what he had heard. This shows that he knew nothing of kalam, fiqh and tasawwuf and that he had not tasted Islamic flavor. If he had understood the greatness of Islamic scholars and escaped the paws of his nafs, and if he had comprehended the inner nature of the matter and the spirit, he would not have said such incongruous things.

15. He wrote a commentary on the book Nahj al-balagha by Radi, who was the brother of 'Ali Murtada', a convert from the Jewish religion. This book, which caused faction among Muslims, had been commented on first by Ibn Abi 'l-Hadid 'Abd al-Hamid al-Mada'ini ash-Shii and then by another Shiite, Maisum al-Bahrani, Abduh's commentary was printed in Beirut in 1301 (1885).

(From "The Religion Reformers ")

[Ayasha]

salam aleikum

Broeder Islamu-din, gaarne een vertaling van de engelse tekst die je hebt gepost, anders wordt deze verwijderd. Zie hiervoor de forumregels.

wa salam

[Islamu-din]

Het is een bekend feit dat Muhammad Rashid Rida (d. 1935) en zijn leraar Muhammad Abduh (hij was Mufti van Egypte in zijn dag, d. 1905) was zowel Freemasons, die ernaar streefde om Shari'ah met hun eigen grillen en wensen te herinterpreteren door Islam van "onzuiverheden" "te eisen hervormen", en dit leidde tot hun vraag naar het verlaten van Taqleed; vandaar de behoefte aan de afschaffing van de vier scholen van Fiqh. Deze twee vijanden van Islam streefden hard in hun perceel Freemasonic ernaar Islam "hervormen", maar in werkelijkheid vochten zij tegen Islam van binnen; dit werd gerealiseerd door vele geleerden met in hun dag evenals na hen door hun "Fatwa" en toespraken te onderzoeken. Vandaar, stelden velen een mens van kennis (b.v. Shaykh Muhammad Bakhit al-muti'i - grote Mufti van Egypte en één van de belangrijke geleerden Hanafi van zijn tijd, d. 1354/1935; Rahimahullah) hen voor wat waren zij, evenals waarschuwing bloot oprechte believers om op hun wacht van hun "zoet vergift" te zijn (verwijs naar de Evolutie van Fiqh, pg. 114, door A.A. Bilal Philips). Aldus, is het niet moeilijk om te realiseren dat al-khajnadee zelf sterk door hierboven genoemde Freemasons kan beïnvloed te zijn, na het imbibing van ' kennis ' van hun zoete vergiftigde miskelk!

Muhammad ' Abduh (1265/18491323/1905, Egypte) Ziend de hervormingen die door Muhammad ' Abduh worden gemaakt, veronderstellen vele mensen dat hij een Islamitische geleerde was. De geleerden van Ahl hebben zoals-sunnat antwoorden aan zijn artikelen geschreven en omhoog zijn masker gescheurd. Bijvoorbeeld, bedelt Elmalili Hamdi, in zijn interpretatie van Surat al-fil, toont sommige van zijn heresies, die als volgt kunnen worden geschetst:

1. Denkend dat de wijsheid en de godsdienst van elkaar verschillend waren, eiste hij de eerste man te zijn om hen te verenigen.

2. Hij zei dat de Islamitische geleerden vóór hem logica, wiskunde, geschiedenis en geen aardrijkskunde hadden bestudeerd, dat het als zonde was geacht om wetenschappen te leren, en dat hij deze wetenschappen in Islam zou introduceren. Hij ontkende dat, voor vele eeuwen, deze in elke madrasa waren onderwezen en dat duizenden boeken op deze gebieden waren geschreven, dus probeerde hij om een eind te maken aan het onderwijs van de boeken van Ahl zoals-sunnat en irreligious propagandas uit te spreiden die door de vijanden van Islam onder de naam van filosofie in Moslimlanden wordt geschreven. De oppositie van de professoren van Jami ' al-azhar werd aan deze propagandas genoemd "retrogressie en vijandschap tegen kennis, wetenschap en logica" door hem.

3. Hij viel tegen het huwen van vier vrouwen in het officiële document in 1297/1880 aan.

4. Hij zei dat, vóór hem, duizenden Islamitische geleerden in Islam dingen hadden geïntroduceerd die niets hadden met Islam te doen, dat zij in het begrip van Qur'an en Hadith verkeerd waren gegaan, en dat hij hen had verbeterd.

5. In zijn boekislam en Christendom, schreef hij dat alle godsdiensten het zelfde behalve verschillend het zijn slechts klaarblijkelijk waren en adviseerden dat de Joden, de Christenen en Moslims elkaar steunen. Hij schreef aan een priester in Londen, "ik verwacht dat de twee grote godsdiensten, Islam en Christendom, handen zullen schudden en elkaar zullen omhelzen. Dan, door Torah, zal de Bijbel en Qur'an elkaar te steunen zal overal worden gelezen en door elke natie worden gerespecteerd." Hij geloofde dat het Christendom een juiste godsdienst was en op de tijd wachtte wanneer Moslims de Bijbel zouden lezen.

6. Hij zei dat believers de juiste weg hadden verlaten en in een slechte situatie gevallen, dat de godsdienst handen met kennis en dan zal schudden ta'ala Allahu Zijn Licht zou voltooien. Aan hem, voltooide ta'ala Allahu Zijn godsdienst in de tijd van onze hoofdrasulullah (' alaihi sall-allahu wa sallam) niet en de Islamitische geleerden hadden geen handen met kennis geschud.


7. Hij schreef in zijn boekislam en Christendom, "als een persoon een verklaring wordt gehoord zeggen die zijn unbelief in honderd opzichten en zijn overtuiging in één opzicht toont, dat de persoon als believer zal worden goedgekeurd. Het is idiocy om te denken dat om het even welke filosoof of mens van idee een verklaring zou zeggen die geen geloof zelfs in één opzicht toont hoewel het unbelief in honderd opzichten toont. Dan, zouden zij allen als believers moeten worden erkend. Het woord ' zindiq ' bestaat niet in Islam. Het is daarna geproduceerd." Verkeerd voorstellend de regel, "Één [ teken van ] geloof in een verklaring van een Moslim die openlijk geen teken van unbelief is gezien hebben zal hem van unbelief redden," hij stemde alle ongelovigen en filosofen ermee in om believers te zijn. Omdat hij zelf een zindiq was, hield hij niet van dit woord worden gebruikt. Hij ontkende hadith, "Zindiqs onder mijn umma zal," stijgen wat in advertentie -advertentie-daqaiq Kunuz en van advertentie-dailami Musnad wordt geschreven.

8. In de interpretatie van ayat, "hij die zo zware goedheid doet aangezien mote zijn beloning zeker zal worden," van Surat az-zilzal, hij schreef: "Of ben een Moslim of een ongelovige, iedereen wie goede akten doet zal Paradijs." ingaan Deze verkeerde, onrechtvaardige eis, die bij door de onwetendste en meestgeleide mensen worden gelachen, is toegelaten noch door zijn bewonderaars noch zelfs door simpletons die hem hebben gevolgd. Sayyid Qutb, één van zijn strikte aanhangers, in zijn interpretatie van 124th ayat van Surat een-nisa ', moest zeggen, "Muhammad ' Abduh Beheersen herinnert ooit niet de klaarheid van ayats die zijn gedachte tegenspreken. Deze ayats spreken de ' ideeën van Abduh tegen." In feite, was de dosering van de masonic opium die Abduh werd gemaakt om in Parijs te slikken zo veel dat zijn mening en geweten ook verstoord waren om de relaties tussen ayats te zien.

9. In de interpretatie van Surat al-'Asr "Iman,zei hij, betekent geen imiterend geloof in de dingen die de mening en het geweten niet kunnen begrijpen. Het is niet van iman om sommige woorden te onthouden en te zeggen die men van zijn ouders heeft gehoord. Islam is tegen imitatie. Het is van geen waarde om voordien gekomen te zijn, zodat moet alles door zijn onderzoek door reden worden opgelost." In zijn Risalat bij -bij-tawhid, [ de compilatie van A van zijn propagandas die aan de studenten van Al -al-madrasat zoals-sultaniyya in Beiroet in 1885 wordt geleid, publiceerde een jaar na zijn dood. ] nochtans, schreef hij: "Als de reden iets in de godsdienst niet kan begrijpen, moet het het geloven," zo gingen zijn woorden met elkaar niet akkoord.

10. Georgy Zaidan, de eigenaar van de Publicaties Hilal in Egypte en de auteur van de Geschiedenis van Islamitische Beschaving, schreven over ' Abduh, "Muhammad ' Abduh niet bleef afhankelijk van de woorden van oude geleerden, noch achtte hij de regels door hen gezet."

11. In de interpretatie van Fatiha, schreef hij: "Qur'an richtte de mensen die in die tijd [ van zijn revelatie ] leven en het richtte hen niet omdat zij superieur waren, maar omdat zij mensen waren," hij zo hadiths over de superioriteit weigerde die door zoals-sahaba wordt bereikt.

12. In een poging om ayat te interpreteren, de "Akte-boeken van fajirs zijn in Sijjin," hij schreef: "ik heb in de boeken gezien van sommige mensen dat ' senjun modder ' in de Ethiopische taal ' betekent '. Dit woord is waarschijnlijk aan Yaman uit Ethiopië gekomen. Ayat, toen, middelen, de ' Akten van fajirs is als modder.' "Niet houdend van de interpretaties van al -al-kiram Rasulullah (' alaihi ' s -s-salam), zoals-sahabat en van de diepgaande Islamitische geleerden, interpreteerde hij ayats afhankelijk van toeval en waarschijnlijkheid.

13. Wanneer het interpreteren van Surat al-fil, schreef hij, de "Vogels van Ababil kunnen muggen zijn, zodat stierven de militairen misschien aan pokken of mazelen." Ik ben benieuwd hoe hij het zou interpreteren als hij honderd later jaar kwam. Terwijl, verklaarde Rasulullah (' alaihi ' s -s-salam) hun betekenissen, en tafsir vonden de geleerden deze betekenissen en schreven hen in hun boeken.

14. In de interpretatie van Surat een-nas, schreef hij: "Er is een duivel in elke persoon. Maar dit betekent een macht die de kwade wensen bij de mens draagt. Het is een effect dat met genies."wordt vergeleken Deze slechte mens, die niets over de boeken en de kennis van Islamitische geleerden kende, behandelde de eis dat het noodzakelijk was om slechts de reden, kennis en wetenschap, die wordt en om een madhhab te volgen te volgen wordt de de geprobeerd geweigerd om al godsdienstige kennis aan de wetenschappelijke ontdekkingen en aan filosofieën van zijn tijd aan te passen. Omdat hij niet de boeken van Islamitische geleerden wilde lezen en omdat hij geen wetenschap had bestudeerd, schreef hij boeken op godsdienst volgens zijn kort gezicht en aan wat hij had gehoord. Dit toont aan dat hij niets van kalam kende, fiqh en tasawwuf en dat hij geen Islamitisch aroma had geproeft. Als hij greatness van Islamitische geleerden had begrepen en aan paws van zijn nafs ontsnapt, en als hij de binnenaard van de kwestie en de geest had begrepen, zou hij dergelijke incongruous dingen niet gezegd hebben.

15. Hij schreef commentaar op al-balagha van boeknahj door Radi, die de broer van ' Ali Murtada ', een bekeerling van de Joodse godsdienst was. Dit boek, dat factie onder Moslims veroorzaakte, was commentaar gegeven op eerst door Ibn Abi ' l-hadid ' Abd al-Hamid al-mada'ini as-shii en dan door een andere Shiite, Maisum al-bahrani, werd de commentaar van Abduh gedrukt in Beiroet in 1301.1885). (Van de "Hervormers van de Godsdienst

De Text is grof vertaald voor de duidelijkheid Freemasons (Vrijmetselaarij) Abduh en zijn leerling waren Freemasons ! Soort Munafiqoen !

[Ayasha]

salam aleikum,

BarakAllahuFiek broeder, voor je moeite die je hebt genomen. Moge Allah jou hiervoor belonen.

wa salam

[Ismail al Hollandee]

Sheikh al Albani maakt hier vrij harde woorden jegens degenen die de vinger niet willen bewegen. maar andere Uluma zoals sheikh al Oethaymien rahimoeAllah zeggen dat je hem niet moet bewegen. Het beste punt daarvoor die ze hebben is een hadith(weet niet welke eiglijk) die ze sahih hadden verklaard en al Albani verklaarde hem Da'ief. Ik zou graag de bewijzen willen zien die deze geleerden aanhalen als iemand dat heeft. BarakAllahoe fiek..

[**Dawoed**]

.....

[AhlaSunnah]

Sheikh al Albani maakt hier vrij harde woorden jegens degenen die de vinger niet willen bewegen. maar andere Uluma zoals sheikh al Oethaymien rahimoeAllah zeggen dat je hem niet moet bewegen. Het beste punt daarvoor die ze hebben is een hadith(weet niet welke eiglijk) die ze sahih hadden verklaard en al Albani verklaarde hem Da'ief. Ik zou graag de bewijzen willen zien die deze geleerden aanhalen als iemand dat heeft. BarakAllahoe fiek..

''Abdullah bin al Zubayr overleverd dat de Profeet (vzmh) in het gebed met zijn vinger wijsde, maar er niet mee bewoog.''

(Abu Dawood 989, Nasai 1270, Abu Awanah 2/226 (Dar al Ma'rifah editie, Beirut.), Baihaqi 2786 and Baghawi 676. Imam Nawawi verklaarde het Sahih in zijn al Majmu' 3/454)

Shayk Albani zegt in zijn (onbetrouwbare) gebeds boek;

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er du'a mee deed, en hij zei, Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoeld."

Shayk Albani tracht hiermee dus te impliceren voor zijn lezers dat;

''het bewegen van de vinger krachtiger is tegen de duivel''

Inshallah gaan we nu zien dat deze citaat uit twee ahadith bestaat die niks met elkaar hebben;

''Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er du'a mee deed''

is een deel van 1 hadith en;

''hij zei, Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoeld."

is een deel van 1 andere hadith.


Eerste hadith:

Wail bin Hujr (ra) zegt tegen het einde van een langere overlvering: ‘’Hij (de Profeet ) bracht zijn twee vingers bijelkaar en maakte er een cirkel mee. Hij hefde daarna zijn vinger en ik zag het bewegen, ermee doe'aa mee maken.

(Ahmad 18391, Nasai 889 & 1268, Ibn Khuzaimah 223. Ibn Khuzaimah zegt na de hadith: ''Er is geen vermelding van de woorden ''hij bewoog ermee'' in geen een van de overleveringen, behalve deze overgeleverd van Zaidah.'' Ik zeg: En dus is het een ''Shadh'' toevoeging omdat 1 overleveraar, tig andere overleveraars van dezelfde hadith tegengaat in de bewoording.)

Tweede hadith:

Nafi overleverd dat waneer Abdullah bin Umar zat in de Tashahhud in het gebed, zijn handen op zijn knieen legde. Hij wijsde met zijn vinger en keek ernaar, en hij zei; De Profeet (VZMH) zei; "Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, (waarmee hij de wijsvinger bedoelde.)''

(Ahmad 5964, Bazaar als geciteerd in Kashf ul Astaar 563)

Zoals we zien staan deze hadith totaal los van elkaar. Er is geen sprake van de vinger bewegen in de tweede hadith. Het gaat enkel over het wijzen van de vinger!

Dus nogmaals het is een grote misleiding om het op deze manier te weergeven zoals Shayk Albani het heeft gedaan:

"Als hij zijn vinger ophief, bewoog hij het, terwijl hij er du'a mee deed, en hij zei, Het is voorzeker krachtiger tegen de duivel dan ijzer, waarmee hij de wijsvinger bedoeld."

Wat betreft de eerste hadith;

Wail bin Hujr (ra) zegt tegen het einde van een langere overlvering: ‘’Hij (de Profeet ) bracht zijn twee vingers bijelkaar en maakte er een cirkel mee. Hij hefde daarna zijn vinger en ik zag het bewegen, ermee doe'aa mee maken.

Het is slechts een overleveraar die over het bewegen heeft van alle andere overleveraars is dit niet overgelever'd;

Ibn Khuzaimah zegt na de hadith die hij in zijn Sahih heeft opgenomen:

''Er is geen vermelding van de woorden ''hij bewoog ermee'' in geen een van de overleveringen, behalve deze overgeleverd van Zaidah.''

dus is het een ''Shadh'' toevoeging omdat 1 overleveraar, een tiental andere overleveraars van dezelfde hadith tegengaat in de bewoording;

Sufyan al-Thawri,Sufyan ibn Uyayna, Qays ibn Al Rabi, Shu‘ba ibn al Hajjaj, Abdullah ibn Idris al Rawdi, AbdulWahid ibn Ziyad al-‘Abdi, Zuhayr ibn Muawiya, Abu Ahwas Sallam ibn Sulaymi, Khalid in Abdullah al Wasiti, Bishr ibn al-Mufaddal,

Al deze overleveraars zijn betrouwbaar en allemaal hebben ‘Asim ibn Kulayb horen overleveren dat de Profeet (saw) “wees met (ashara bi) zijn wijsvinger” tijdens de geloofsgetuigenis in zijn gebed, behalve Zaidah bin Qudama.

De overlevering is Shadh ook al is Zaidah Thiqah.

Ook al zou deze hadith Sahih zijn zoals uitlegd door de Jumhuur van de Ulema de overleveringen van Wail Bin Hujr bevatten de woorden; ‘’bewoog het, bad ermee’’, het is duidelijk dat de woorden ‘’bad ermee’’ is een verwoording van de woorden ‘’bewoog het’’ en betekend niets anders dan de beweging van de vinger ten tijde van het wijzen (isharah maken) yani, het moment waneer men een cirkel maakt en de vinger heft om te wijzen.

Huffaf bin Ima bin Ruhsa al Ghiffari overleverd; ‘’ Waneer de Profeet (VZMH) aan het einde van zijn gebed zat, maakte hij een teken (isharah) met zijn wijsvinger. De Mushriks zeiden; ‘’Hij maakt een bezwering (zwartie-magie) met zijn vinger’’ maar zei logen, want dit was een teken (isharah) van Tawhid.

(Overgelverd door Ahmad bin Hanbal in zijn Musnad 4/57 en Tabarani in zijn Mujam al Kabir 4/217, Hafidh Al-Haythami zegt in Majma uz Zawaid 2/140 dat alle overleveraars authentiek zijn.

Ibn al Humaam zegt;

Er is een hadith in Muslim dat waneer de Profeet (VZMH) in de Tahahhud zat zijn rechter hand op zijn rechterdij plaatste, al zijn vingers dichtmaakte en alleen met zijn wijsvinger een teken (isharah) maakte (wijzde), en zijn linker hand op zijn linkerdij legde. (Muslim 116)

Ibn Humaam zegt hierop;

Zonder twijfel het niet mogelijk om de vingers van de hand op de dij te plaatsen als je ze dicht heb gemaakt, In de sitiuatie in de bovenstaande hadith –En Allah weet het beter- is dat de hand eerst met de vingers plat op de dij wordt gelegd, en waneer hij ermee wilde wijzen (isharah) de vingers pas dichtmaakte en ermee wijsde.

Ibn Umar overleverd dat de Profeet (VZMH) zei; ‘’ De beweging van de vinger in het gebed, jaagt de Shaytaan weg.’’ (Overgeleverd in Bayhaqi 2788 en Ibn Adiyy 7/483)

Imaam Bayhaqi zegt ; ‘’Deze hadith is Zwak, de enige die dit overleverd is Muhammad bin Amr al Waqidi en hij is zwak’’

Ibn Hajar, Suyuti en Munawi hebben ook gezegd dat deze hadith zwak is.

De Fuqaha hebben gezegd; Ook al zou het Sahih zijn de woorden ‘’ De beweging van de vinger’’ refereert naar de eenmalige beweging waneer er met wijzen wordt begonnen.

Bayhaqi die deze hadith heeft overgeleverd zegt;

(Bayhaqi 2787)‘’De ‘beweging’ wat wordt genoemd in de hadith, is zeer waarschijnlijk de eenmalige beweging van de vinger waneer er wordt gewezen, niet de constante beweging ervan.’’

Shayk al Hadith Mawlana Muhammad Zakariyyah geeft ook ongeveer eenzelfde uitleg hij zegt;

''De overleveringen van Wail Bin Hujr bevatten de woorden; ‘’bewoog het, bad ermee’’, het is duidelijk dat de woorden ‘’bad ermee’’ is een verwoording van de woorden ‘’bewoog het’’ en betekend niets anders dan de beweging van de vinger ten tijde van het wijzen (isharah maken)''

In bewijs voor dit citeerd hij uit Kashf al Ghumah de volgende hadith;

''Abdullah bin Zubayr was gewend te zeggen dat de Profeet (VZMH) zijn wijsvinger niet bewoog behalve ten tijde van de teken (isharah), en met deze teken symboliseerde hij oprechtheid en de eenheid van Allah.''

Imam Nawawi zegt in zijn Fatawa en Al Majmu (3/454) ;
''Het is Makruh (afgeraden) om de vinger tijdens de tashahhud constant te bewegen.''

Wat betreft wat Shaykh Albani over Imam Ahmad zegt namelijk;

''Imaam Ahmad werd gevraagd: "Behoort een persoon met zijn vinger te wijzen tijdens het gebed? Hij antwoorde: "Ja, op krachtige wijze". (dit is vermeld door ibn Haani in zijn Maasaa'il van imaam Ahmad, 1/80). Hieruit blijkt dus duidelijk dat het bewegen van de vinger in Tashahoed een bewezen soenah van de Profeet is, en het werd gepraktiseered door Ahmad en andere imaams van de soenah (rahimoehoem Allah).''

Dit is weer een bekende distortie van Shayk Albani zoals in zoveel gevallen met hem, nergens zegt Imam Ahmad dat je je vinger moet bewegen.

De vraag die aan Imam Ahmed werd gesteld gaat over of men moet wijzen, niet of men moet bewegen!;

"Behoort een persoon met zijn vinger te wijzen tijdens het gebed?''

En Imam Ahmad antwoord hierop;

"Ja, op krachtige wijze"

Heel frapant dus om uit deze vraagstelling en antwoord uit te leiden dat het om het bewegen van de vinger zou gaan...terwijl het over of men moet wijzen gaat!

Als je in welke Hanbali Fiqh boek kijkt zul je zien dat volgens de Hanbali Madhab je vinger moet wijzen zonder te bewegen.

Hieronder zie je de standpunten van de Ulema;

1. De Hanafi's zeggen dat de vinger geheven moet worden bij het zeggen van "Laa" in de zin "Ash-hadu an laa ilaaha ill-Allah" (Ik getuig dat er geen god is behalve Allah) en dat de vinger weer omlaag gebracht moet worden bij het zeggen van "ill-Allah."

2. De Shafaa'i's zeggen dat de vinger geheven moet worden bij het zeggen van "ill-Allah."

3. De Maliki's zeggen dat de vinger naar links en rechts bewogen moet worden totdat men het gebed beëindigd.

4. De Hanbali's zeggen dat men met de vinger moet wijzen bij het zeggen van de naam van Allah, zonder het te bewegen.

Wat betreft Imam Malik zelf;

Dit is de positie van Imam Malik zoals vermeld in zijn Muwatta:

Onder het hoofstuk:

12. Wat men tijdens de Tahhiyaat moet doen in het gebed.

Vermeld hij de volgende hadith:

48.Yahya overleverd van Imam Malik van Muslim bin Abi Marjam dat Ali ibn Abdurrahman al Muawi zei:

Abdullah bin Umar zag mij met kleine steentjes in het gebed spelen. Waneer ik klaar was met het gebed verbood hij mij dat en zei; ‘’Doe zoals de Boodschapper van Allah (saw) deed.’’ Ik zei; ‘’Wat deed de Boodschapper van Allah (saw)?’’ Hij zei; ‘’Waneer hij zat in het gebed legde hij zijn rechter hand op zijn rechter dij, en maakte hij zijn vingers dicht en wijsde hij met zijn wijsvinger. En zijn linkerhand legde hij op zijn linkerdij.’’

Zie:

http://www.usc.edu/dept/MSA/fundamentals/hadithsunnah/muwatta/003.mmt.html

En dan bij:

Section: Behaviour in the Sitting in the Prayer
Book 3, Number 3.13.51:

Dit is ook de positie die Ibn al Qasim een van de studenten van Imam Malik vermeld in zijn Mudawannah al Qubra.

Ibn Hajar al Asqalani heeft met zekerheid vastegesteld dat de basis van regels en fatawa volgens de Maliki Ulema niet is wat Imam Malik in zijn Muwatta vermeld, maar wat Ibn al Qasim overleverd van Imam Malik en in zijn Mudawannah al Qubra vermeld. (Ta’jeel al Manfaah p.4)

In dit geval is de standpunt over de vingers in Tashahhud zowel in de Muwatta als in de Mudawannah al Qubra hetzelfde.

Ibn al Hajib al Maliki zegt in zijn Al Muhtasar al Fiqh dat de bekendste positie van Imam Malik is het niet bewegen van de vinger.

De bekende Maliki Alim; Ibn al Arabi keurt in zijn Aaridhah al Ahwadhi (een commentaar op Tirmidhi) vastbesloten het bewegen van de vinger in de Tashahhud af.

We kunnen hieruit opmaken dat de positie van Imam Malik zelf net zoals de 3 andere imaams is nl; Het wijzen van de vinger zonder het te bewegen

[Abdul-Jabbar]

Weet je wat ik knap vind? Dat jij slechts een 20e eeuwse geleerde genaamd 'Shaykh Albani' citeert en dit als de 'meeste geleerden ziet'. Sinds wanneer is hij een autoriteit voor de ummah geweest? Sinds wanneer was hij uberhaubt een mujtahid laat staan een autoriteit in fiqh? Ga terug naar de Mujtahid geleerden van de Salaf zoals Abu Hanifa, Abu Yusuf, Imam Muhammad, Imam Shafi'i waarvan de ummah erkend heeft dat zij absolute mujtahidien waren, en zie wat hun standpunten waren over deze kwestie!

Kom dan terug om te vergelijken wie de 'meeste geleerden' zijn die jouw standpunt in werkelijkheid weerleggen.

Beste broeder, als je Sheikh Al-Albaanie wil vergelijken met mensen als Aboe Hanifah of Ash-Shaafi'ie, dan geven we inderdaad de voorkeur aan deze twee grote imaams, radiyallaahoe 'anhoemaa. Maar te stellen dat Sheikh Al-Albaanie geen autoriteit bezat in fiqh en idjtihaad is een fout. De Sheikh werd grootgebracht met de fiqh van de Hanafie-maddhhab, en zo studeerde hij in zijn jonge jaren ondermeer het werk "Maraaqil Falaah" bij de Hanafie-sheikh Moehammed Sa'ied Al-Boerhaanie. Hij voerde op jonge leeftijd al uitgebreide discussies over de wetenschappen van hadieth met de grote historicus en moehaddith van Halab (Syrie); Sheikh Moehammed Raaghib At-Tabaakh. Toen deze sheikh de kennis en inzicht zag van Al-Albaanie, gaf deze hem een idjaazah, met een keten van overleveraars die teruggaat tot Imaam Ahmad bin Hanbal, radiyallaahoe 'anhoe. Vele 'oelemaa hebben Sheikh Al-Albaanie geprezen om zijn kennis. Zo zei bijvoorbeeld de grote geleerde Moehammed bin Ibrahiem Aal Ash-Sheikh over hem:

"Hij is de bezitter van de Soennah, grote helper van de waarheid en een groot tegenstander van dwaling."

Ook Sheikh Bin Baaz, Ibn 'Oethaymien, 'Abdoel-Moehsin Al-'Abbaad, Hamoed bin 'Abdoellaah At-Toewaydjrie en vele andere geleerden hebben hem veelvuldig geprezen om zijn kennis. Je kan natuurlijk antwoorden met te zeggen dat al deze namen ook geen geleerden zijn, maar dat zou dan meer zeggen over jouw dwaling dan over die van Sheikh Al-Albaanie, rahiemahoellaah.