Dat zijn de fundamenten van het leven van de Moslim:
- Getuigenis van het geloof in de Eenheid van God en het Profeetschap van Mohammed (v.z.m.h.);
- Uitvoeren van de dagelijkse gebeden;
- Zorg om het geven van aalmoezen aan de armen;
- Zelfreiniging door het vasten;
- De Hajj (bedevaart naar Mekka) voor degenen die daar financieel en lichamelijk toe in staat zijn.
Shahada, of geloofsbelijdenis
“Er is niemand die het recht heeft aanbeden te worden behalve God en Mohammed is Zijn Boodschapper.” Deze geloofsbelijdenis wordt de Shahada genoemd, een simpele formule die alle gelovigen uitspreken. De betekenis van deze belijdenis is het geloof dat het enige doel van het leven is om God te dienen en te gehoorzamen, en dat dit bereikt kan worden door de leringen, verkondigingen en handelingen van de Laatste Profeet, Mohammed (vrede zij met hem).
Salaat, of het gebed
Salaat is de naam van de verplichte gebeden die vijf keer per dag verricht worden en die een directe link vormen tussen de aanbidder en God. Deze vijf rituele gebeden bevatten verzen van de Koran en worden opgezegd in het Arabisch, de taal van de Openbaring. Persoonlijke (smeek)beden kunnen daarnaast ook in elke taal en op elk moment gedaan worden.
Zakaat, of armenbelasting
Een belangrijk principe van de Islam is dat alles aan God toebehoort, en dat rijkdommen daarom aan de mensen in bewaring zijn gegeven. Het woord Zakaat betekent zowel ‘zuivering’ als ‘groei’. Het opzij zetten van een deel voor de behoeftigen .. zuivert onze bezittingen, en zoals het snoeien van planten, herstelt dit het evenwicht en het bemoedigt verdere groei.
Saum, of vasten
Elk jaar in de maand Ramadan vasten de Moslims die daartoe in staat zijn van zonsopgang tot zonsondergang. Ze onthouden zich van eten, drinken en seksuele omgang met hun echtgenoten. Alhoewel vasten heilzaam is voor de gezondheid, is het hoofdzakelijk een manier van zelfreiniging en zelfdiscipline. Door zichzelf het aardse comfort te ontzeggen, zelfs voor een korte tijd, kan een vastende persoon zich richten op zijn of haar doel in het leven door zich constant bewust te zijn van de aanwezigheid van God.
Hadj, of bedevaartstocht
De bedevaart naar Mekka, de Hadj, is alleen een verplichting voor diegenen die daar financieel en lichamelijk toe in staat zijn. Desalniettemin gaan er elk jaar meer dan twee miljoen mensen naar Mekka vanuit elke hoek van de wereld, wat de verschillende volkeren een unieke kans biedt om kennis met elkaar te maken.
De jaarlijkse Hajj begint in de twaalfde maand van het Islamitische maanjaar. Pelgrims dragen speciale kleding: simpele gewaden waarmee de mensen zich ontdoen van elk onderscheid tussen sociale klassen en culturen, zodat iedereen als gelijke voor God staat.
De rituelen van de Hajj stammen uit de tijd van de Profeet en voorvader Abraham (vrede zij met hem). Deze rituelen omvatten het zevenmaal rondgaan om de Ka’bah, (gebouwd door Abraham en zijn zoon Ismael), en het zevenmaal op en neer rennen tussen de heuvels Safa en Marwa, zoals Hagar (de vrouw van Abraham) deed toen ze naar water zocht. De pelgrims staan later samen op de wijde vlakte van Arafat (een grote uitloper van de woestijn buiten Mekka) en bidden gezamenlijk om de vergiffenis van God, in wat vaak gezien wordt als een voorproef van de Dag des Oordeels.
De afsluiting van de bedevaart wordt gekenmerkt door een feest, het ‘Ied al Adha’, wat gevierd wordt met gebeden en het uitwisselen van cadeaus in de Moslimgemeenschappen. Dit, en het ‘Ied al Fitr’, de feestdag bij het einde van de Ramadan, zijn de twee feestdagen van de Islamitische kalender.
